کد مطلب:265169 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:499

یک اعتراف جالب
در پایان لازم است این سخن را از زبان یكی از برادران اهل سنّت بشنویم، حافظ قندوزی حنفی در ینابیع [1] می گوید: بعضی از محقّقین گفته اند كه شرح زمان و تعریف كون و مكان نشان داده كه مراد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم از حدیث «اِثْنا عَشَرَ خَلِیْفةً» دوازده نفر از اهل بیت و عترت آن حضرت است؛ زیرا این حدیث بر خلفایی كه از صحابه بودند حمل نمی شود؛ چون آنان از دوازده كمتر بودند، بر خلفای اموی نیز قابل حمل نیست؛ چون آنان از دوازده نفر بیشتر بودند، وانگهی همه ستمگر فاحش بودند بجز عمر بن عبدالعزیز؛ و نیز آنان از بنی هاشم نبودند و حال آنكه آن حضرت فرموده: «كُلُّهُمْ مِنْ بَنِی هاشِمْ» چنانكه در روایت جابر آمده است...

و نیز نمی شود بر ملوك عبّاسی حمل نمود؛ چون از دوازده نفر بیشتر بودند و آیه (... قُلْ لا أسئلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْراً...) [2] و حدیث كساء را مراعات نكردند. پس ناچار باید این حدیث بر دوازده نفر از اهل بیت آن حضرت حمل شود؛ چون آنان اعلم اهل زمان و اجلّ و اتقی و اورع از همه بودند و در نسب از همه بالاتر و در حسب افضل و در نزد خدا محترمتر بودند و علومشان به سبب وراثت و لدنی بودن، به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم متصل بود.

دلیل دیگر این حمل، حدیث ثقلین و احادیث دیگری است كه به طور وافر در این كتاب (ینابیع المودّه) و در كتاب های دیگر نقل شده است... به عقیده نویسنده، تردیدی نیست كه منظور رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم از همه این احادیث، دوازده امام، یعنی: علی و اولاد او علیهم السّلام بوده است.


[1] ينابيع المودّه، باب 77، ص 446.

[2] سوره انعام، آيه 90.